搜索
只在青山可卜邻。妻儿笑语意全真。休识字,莫嫌贫。方是安间第一人。
猜你喜欢
莫论轻重钓竿头。住得船归即便休。酒味溥,胜空瓯。事事何须着意求。
江湖几载避风尘,病里诗成白发新。不是使君相唱和,一时同调更无人。
惊风木叶夜毵毵,独宿江城酒半酣。
千载名山无谢傅,一生知己愧羊昙。
青灯暮雨残诗帖,明月苍松旧草庵。
二十年来头欲白,当时心事向谁谈。
两承詹白下,一见识班生。北望纡筹策,东行洗甲兵。
庙堂分外阃,吴越倚长城。后夜秦淮月,依稀细柳营。
《六经》烬后罗残缺,博士儒生集群说。欲施仁义法唐虞,及事神仙亟征伐。
天马徕时海内虚,穷兵黩武竟何如?当年幸下轮台诏,后世犹传《封禅书》。
八十未满七十余,山巅水涯一丈夫。
长鸣未免似野鹤,生意欲尽如枯株。
临安宫阙经营初,银鞍日日醉西湖。
不须细数旧酒徒,当时儿童今亦无!
秋灯如孤萤,熠熠耿窗户;秋雨如漏壼,点滴连早暮。
我岂楚逐臣,惨怆出怨句?逢秋未免悲,直以忧国故。
三军老不战,比屋困征赋。
可使江淮间,岁岁常列戍?