搜索
治乱古来有,英雄今岂无。
人情云聚散,世态草荣枯。
事定见天理,时艰识丈夫。
山川渺何许,烟雨暗平芜。
猜你喜欢
古人颂马自鲁駉,杜诗尤胜伯乐经。近代画马称曹韩,后来独数李龙眠。
世无神手有神马,眼底谁能分造化。邹阳示我轴有咫,惊绝纵横电光起。
定观始识任都水,马后金声出吴李。房星九点光殷殷,天文地类相斓斑。
龙媒无种世亦产,何必置牝宛代间。于今不乏十二闲,如此久堕文书寰。
前年禦戎急刍骑,何不引此踏贺兰。呜呼九骏安得归龙班,一匹可以当三千。
吾言亦能道塞渊,尔尚伏枥吾何言。
弘法曾婴难,经过此地贤。文章斯道大,笔墨世人传。
岳色摇还壮,岩花映独鲜。所悲无后起,移睇欲潸然。
飞来峰上塔,然蜜奉慈观。
互照三山冢,分辉七宝栏。
势擎金界迥,影蘸玉奁寒。
次第边烽举,高低祭烛攒。
虹旌排阵堞,火伞御灵官。
魏乘珠千颗,隋帆锦万端。
华敷连藏海,光集匝宫坛。
冏冏连青昊,荧荧逼翠峦。
月卿秋抒思,星将夜濡翰。
继听钧天奏,尤知属和难。
凡是龙居处,皆难敌此泉。
下穷源至海,上有穴通天。
小派犹成瀑,低峰亦起烟。
莫疑乘鲤事,能住即能仙。
同解约同歧,情怀独若为。
问愁离郡早,留恐到京迟。
岁晚催行计,时丰省举资。
前春浑化去,莫忘野人诗。
逦迤前冈压后冈,一川桑柘好残阳。主人馈饷炊红黍,邻父携竿钓紫鲂。
静极却嫌流水闹,闲多翻笑野云忙。有名不那无名客,独闭衡门避建康。
草中漫说千年润,花里休誇百日红。毕竟有生俱有尽,大椿朝菌得无同。