搜索
朔风吹玉树,叶叶起秋声。上有白鹤栖,下有蟋蟀鸣。
高天鸿雁来,河汉有馀清。念我故人子,结发事荣名。
离筵一分手,千载为伤情。
猜你喜欢
少陵薄文章,谓非道所尊。不读破万卷,何由闻斯论。
经史足驱使,今古堪胚浑。寂若万象灭,灿若众星繁。
根柢有至理,刊落皆陈言。以此为诗史,孰能穷其源。
中庭有一鸟,不飞亦不鸣。非不能飞鸣,但恐凡鸟惊。
问鸟从何来,仙山杳冥冥。白云壮羽翼,三年养始成。
有客知此意,见鸟两伤情。胸中起五岳,磊落何时平。
握手惊看久别身,海门相见落花辰。江山助尔文章好,雨雪欺人鬓发新。
河内重来中散没,茂陵归后长卿贫。十年尘事皆成梦,一曲劳歌易怆神。
此老初无适俗韵,请归田里傲南窗。平时谁送杨临贺,死日共知张曲江。
人果赎兮身可百,士能如此国无双。佳城一闭风流尽,尚想修文对漆缸。
一种貌如仙,人情要自偏。罗敷有底好,最得使君怜。
下帷抱遗经,比邻窥半面。
万里上鹏程,九秋骞鹗荐。
君乎真可人,我实未几见。
请为金石交,功名期铁研。
山灵知我厌尘土,唤起蛰雷鏖午暑。
松风无力雨丝长,散作毵毵雪尘舞。
岩前县溜珠帘倾,安得吹来添玉觥?
诗成酒尽肠亦断,休唤佳人唱渭城。