搜索
平生山水心,胜地辄留咏。虚轩惬远寄,万象供临凭。
岚霭朝夕变,峰峦前后映。秀是图画体,贞为松柏性。
如是契静悟,终古大圆镜。
猜你喜欢
涧谷饶春十,烹茶近石池。
竹鸡鸣野堑,山雉出荒篱。
草长藏初笋,花空只旧枝。
旅怀吟不尽,刻竹记幽期。
睡起海棠慵,斗蹙双蛾晕。浑懒启朱唇,反怪君王问。
停进荔枝浆,尚困梨花酝。歌曲歇霓裳,多少闲愁恨。
云深茅屋几层关,露筱烟芜水石间。看惯游鱼浑不避,忘机远过白鸥閒。
去乡三十年,风雨荒旧宅。惟存一束书,寄食无定迹。
每用愧渊明,尚取禾三百。颀然六男子,粗可传清白。
于吾岂不多,何事复叹息。
秣陵春已至,君去学归鸿。绿水琴声切,青袍草色同。
鸟喧金谷树,花满洛阳宫。日日相思处,江边杨柳风。
新冢嵯峨古冢平,冢头浇酒又清明。
酒痕不到重泉下,榆柳青青春鸟鸣。
止酒废诗春昼长,颇知易戒复难忘。戏于窗下还诗债,便欲花前唤索郎。