搜索
斫桂曾将大斧磨,云深何处觅枝柯。登楼有赋悲王粲,抱璞无人识卞和。
南国征鸿通信杳,异乡风景入愁多。高堂翘首闽天外,从此应添两鬓皤。
猜你喜欢
改辙观光上国游,半生怀抱未能酬。佳名此日为重九,潦倒黄花又一秋。
旧史重温情恋恋,白云遥望思悠悠。空斋昼静如年永,四壁寒蛩送旧愁。
门掩西风下第时,偏惊物候感睽离。雁知秋信归何早,人比黄花发更迟。
谩道不才当宁弃,都缘薄命主司遗。玉堂退食开清宴,孤负灯前预贺诗。
翠柏相交夹路深,闭门憔悴白头吟。晓风驾月粘天去,宿雨堆云接地阴。
酒伴留连非北道,交情珍重比南金。近来发落牙仍缺,惟有如丹一寸心。
我家海岳之画图,乃是小米手所摹。
舟崖翠壁走云气,北连恒碣南衡庐。
长风中来吹不断,疑有鬼物阴卷舒。
石林倏开复冥漠,雷雨欲至愁鼪鼯。
分张尚觉天地窄,惨淡直与造化俱。
斯人一去三百载,流传笔力到方壶。
旧闻仙岩二十四,云窗雾牖仙者都。
锦溪朝朝玉气合,琼林夜夜丹光嘘。
方壶挥毫托真趣,生纸染出才尺余。
天高不见青鸟下,树老仍有玄猿呼。
上清羽士欣入手,珍重不减千明珠。
展观使我长太息,如此云山何处无。
武陵桃花春正开,淮南桂树秋不枯。
强颜笑傲金马署,嗟我岂是东方徒。
乞归何幸优诏许,远游便以云为车。
苍梧既酬虞帝墓,会稽更探神禹书。
左攀东海若木枝,右折西华青芙蕖。
寻真径度弱水去,飞行安用邛杖扶。
岂无清冷可洗耳,亦有沆瀣堪充虚。
我自持杯酌阿母,谁能搔痒招麻姑。
鬓发不受皓雪变,日月任使跳丸如。
玄圃罗浮若解后,拟出海岳相欢娱。
客意颇赞成,余怀益欣然。乃取鼠须笔,乃伸鱼网笺。
两席十四人,一一询华年。弧辰亦分纪,琐屑开长篇。
诗人有生日,记述累百千。唐宋迄明清,搜采多名贤。
累累古作者,先后相辉联。夐哉彼何人,名胡金石镌。
炎蒸长日思厌厌,稍爱官閒吏隐兼。交以素心情自剧,饮缘真率兴能添。
行分京雒人为雁,洞在罗浮瀑是帘。书札旧游吾总懒,凭君传语口沾沾。
桂树一枝怀昔宠,金釭二等谢新题。名臣世德思羊舌,廉吏家声却马蹄。
卿月即今绥漠北,将星从古出关西。岱尘海露知难报,告喜灵椿首重低。